De clubkampioenschappen bij TTV Arnemuiden zijn gewonnen door Soren de Witte (senioren) en Liz Schuurman (jeugd). Liz won in een kopie van de finale van vorig jaar dit keer wel met 3-0 van Mitchel van’t Leven. Soren de Witte prolongeerde zijn titel, maar moest tot het uiterste gaan om Emiel de Rijke in de finale van zich af te schudden. De Witte won uiteindelijk met 12-10 in de vijfde game.
De jeugd speelde zaterdag 14 december een achtkamp. Na vier wedstrijden waren Liz Schuurman, Mitchel van’t Leven, Timo Beekman en Joel van Belzen nog ongeslagen, wat betekende dat zij zich konden gaan opmaken voor de strijd om het eremetaal. Voor Mitchel – de winnaar van vorig jaar – en Liz gold dat na zes wedstrijden nog, zodat ze zich op konden maken voor de finale. Daarin kwam Liz als winnaar uit de bus. Joel won van Timo en kreeg de derde beker uitgereikt. Ook voor de overige deelnemers bij de jeugd (Mats, Mara, Jaira en Joas was er een mooie medaille als aandenken.
De senioren kenden met 25 deelnemers een behoorlijk deelnemersveld. Zij werden door de toernooileider verdeeld over 4 poules. De nummers 1 van elke poule plaatsten zich meteen voor de kwartfinale, voor de nummers 2 en 3 was er nog een extra tussenronde.
In Poule A maakte Soren de Witte zijn favorietenrol waar. Hij verloor in deze zevenkamp geen enkele game. De strijd om de plaatsen 2 en 3 was een stuk spannender. Arnold de Gier, Hans van de Kraan en Wilbert Poppe wonnen allen vijf wedstrijden, maar op onderling resultaat bleef de poule voor Poppe het eindstation. Good old Casper van Belzen werd vijfde, voor de jeugdige senioren Jan Baaij en Mirte Minnaard.
In poule B was Marc Hackenberg oppermachtig, al moest hij tegen Rogier Berndsen alle zeilen bijzetten met een 12-10 winst in de vierde game. Berdsen verloor na een spannende wedstrijd ook van zijn teamgenoot Izak Heijboer, zodat zij zich eveneens plaatsten voor de knockoutfase van het toernooi. Merien Moelker, Reindert de Kok en ‘comeback kid’ Steven Klijn wonnen allemaal 1 wedstrijd in 5 games tegen elkaar, maar na puntentelling bleek Reindert vierde te zijn geworden, voor Moelker en Klein.
In poule C was het eersteteamspeler Boy van Zundert die al zijn wedstrijden wist te winnen. De tweede plaats ging naar Adrian Slabbekoorn. Het laatste ticket voor de eindronde ging naar Jan Zwemer die al hoge ogen gooide tegen Van Zundert, maar ook Sander de Kok en Max Vleugel het nakijken gaf. Bennie Meliefste liet na lange tijd afwezigheid weer prachtige ballen van zijn noppen afkomen, won verschillende games, maar kwam niet tot winst.
In poule D maakte Emiel de Rijke een sterke start door van een ijzersterk toernooi door in vier games te winnen van Jannes van Bragt en in vijf games van Erik Schuurman. Voor Schuurman waren de druiven zuur, want ook hij had kansen tegen Van Bragt, maar wist die niet te verzilveren met een 15-13 verlies in de vijfde game tot gevolg. Wel plaatste Schuurman zich voor de knockoutfase. Hij kwam net als Anita Minnaar-Kusse en Thijs Vleugel tot twee winstpartijen, maar won onderling de meeste games. Rik Baaij kwam in deze poule niet tot scoren.
De Witte, Hackenberg, Van Zundert en De Rijke plaatsten zich daarmee rechtstreeks voor de kwartfinales. In de achtste finales wonnen alle nummers 2 eenvoudig van de nummers 3. Zo wist Arnold de Gier te winnen van Rogier Berndsen, Adrian Slabbekoorn van Erik Schuurman, Jannes van Bragt van Hans van der Kraan en Izak Heijboer van Jan Zwemer.
De winnaars van de achtste finales konden het echter niet bolwerken tegen de nummers 1 van de poule. Heijboer kwam niet verder dan gamepoints tegen De Witte, Van Bragt miste teveel kansen tegen Van Zundert. Slabbekoorn was een maatje te klein voor Marc Hackenberg en voor De Gier bleef het bij gamewinst in zijn partij tegen Emiel de Rijke.
In een hoogstaande halve finale wist Emiel vervolgens in vier games te winnen van Hackenberg en deed De Witte hetzelfde tegen Van Zundert. Hoewel finales vaak niet aan te gluren zijn, maakten De Rijke en De Witte daar in de laatste wedstrijd van de dag een uitzondering op. De Rijke behaalde een niveau wat hij deze competitie nog niet had laten zien, dreef De Witte verschillende games in het nauw, maar moest na een thriller De Witte toch na 12-10 in de vjifde game feliciteren.