Onderstaand artikel is afkomstig uit de PZC van 08-10-2022
Emanuel Martins Ferreira heeft zijn draai gevonden bij de tafeltennisvereniging Arnemuiden. De eerder bekoelde liefde voor de sport is terug. Aan de horizon lonken nu de Paralympics.
Hij voelt zich helemaal thuis in Arnemuiden en heeft het plezier in tafeltennis hervonden. Emanuel Martins Ferreira (23) heeft nog geen seconde spijt gehad van zijn overstap naar het dit seizoen in de tweede divisie debuterende TTV Arnemuiden. Zijn onlangs behaalde Nederlandse titel voor spelers met een B-licentie was voor hem de bevestiging dat hij op de goede weg is. Aan de horizon lonkt ook nog eens deelname aan de Paralympics, in Parijs 2024 en anders vier jaar later in Los Angeles. ,,Het balletje rolt voor mij weer de goede kant op.’’
Zijn keuze voor tafeltennisvereniging Arnemuiden zorgde alom voor verbazing. Martins Ferreira was toch die jongen uit Rotterdam, een talent met ervaring bij Salamanders in de eredivisie? Een speler bovendien die het voorbije seizoen in de Oberliga uitkwam, bij Brühl-Vochem? Martins Ferreira, kind van Portugese ouders, begrijpt die reacties wel. ,,Maar ik zocht een club waar ik mijn plezier in het spelletje kon terugvinden.’’
Bij Brühl was alles top geregeld, daar lag het niet aan. Hotelletje, maaltijden, niks mis mee. Ook de reistijd vanuit de Maasstad naar het onder de rook van Köln gelegen Brühl was geen spelbreker. ,,Maar het niveau was een tandje te hoog voor me. Het was te zwaar, te moeilijk. Ik won niet veel. De prestaties bleven achter bij wat ik gehoopt had.’’
De linkshandige Martins Ferreira besloot zijn geluk weer in eigen land te zoeken en plaatste een bericht op Facebook. De reacties kwamen van alle kanten, ook van clubs uit hogere divisies. Het berichtje van Jeroen de Heide, de lange en ervaren man van Arnemuiden, sprong er wat hem betreft uit. ,,Ik kende hem nog van vroeger. Een topgozer.’’
Steentje bijdragen
Martins Ferreira traint doordeweeks bij twee clubs in zijn directe omgeving. Zowel bij TOGB in Berkel-Rodenrijs als bij Twenty-One Up in Rotterdam maakt hij zijn uren achter de tafel. Voor de thuiswedstrijden reist hij af naar Arnemuiden. ,,Bij Barendrecht 80 kilometer rechtdoor.’’
Voor de duels elders in het land wordt onderweg een verzamelpunt afgesproken en stapt hij in de auto van teamgenoten. Martins Ferreira heeft zijn draai bij de hoogst spelende Zeeuwse tafeltennisvereniging snel gevonden. ,,We willen ons handhaven en ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen.’’
Bij Sittard 2 verloor Martins Ferreira zaterdag voor het eerst een partij, met 11-6 in de vijfde game tegen Job Hoedemakers. ,,Het was geen lekkere zaal om in te spelen. Het was er vochtig en de vloer stroef. Ik ben blij dat ik mijn andere twee partijen nog in winst kon omzetten. Het lukte me bijna niet om een bal op tafel te slaan.’’
Opladen
Martins Ferreira zit sinds zijn keuze voor Arnemuiden weer lekker in zijn vel en bewees dat vorige maand door in Schiedam vriend en vijand te verrassen met zijn nationale titel voor B-spelers. Na een koude start bond de als elfde geplaatste Rotterdammer de ene na de andere favoriet aan de zegekar. ,,Het was een lange dag. Conditioneel en mentaal was het zwaar. Steeds jezelf opladen voor een nieuwe partij. Maar ik kreeg steeds meer het gevoel dat het mijn dag was.’’
Met het binnenhengelen van de titel zette de Arnemuiden-speler definitief een dikke streep onder een donkere periode. ,,Ik kreeg problemen op school doordat ik vrijwel elke donderdag en vrijdag op Papendal aan het tafeltennissen was. Toen kwam covid en raakte ik bijna een jaar nauwelijks een batje aan.’’
Het daaropvolgende Duitse avontuur was ook al geen succes. ,,Na zo’n lange periode van stilstand moet je als topsporter eigenlijk weer helemaal opnieuw beginnen.’’
Zeeuwse trots
Martins Ferreira volgde een studie sport en bewegingsleer in Rotterdam en combineerde dat met tafeltennis op verschillende fronten, onder anderen als lid van Team NL met kwalificatie voor de Paralympics als ultiem doel. ,,Ik ben geboren met klompvoeten.’’ Dankzij een operatie kort na zijn geboorte heeft hij van die beperking nauwelijks last. ,,Met mijn voetenwerk is weinig mis. Wel heb ik eerder last van bijvoorbeeld mijn enkels. Gelukkig gebeurt dat maar heel af en toe.’’
De school heeft hij ondertussen afgerond, met het diploma op zak. ,,Ik werk nu in een buitenschoolse opvang, sport gerelateerd werk en heb het reuze naar mijn zin.’’ Als sporter met een beperking heeft hij het vizier gericht op Parijs 2024. ,,Volgend jaar wil ik veel internationale toernooien spelen en punten verzamelen. Je moet echt tot de top van de wereld horen om je te kwalificeren.’’ Martins Ferreira gelooft in zijn missie. ,,En als Parijs niet lukt, richt ik me op Los Angeles 2028.’’
Dichterbij in de tijd is er het grote NK, op 22 oktober in Zwolle. Dankzij zijn finaleplaats en winst in Schiedam heeft Martins Ferreira zich geplaatst voor de nationale titelstrijd voor A-spelers. ,,Ik heb eerder twee keer deelgenomen en sneuvelde steeds in de eerste ronde. Stiekem hoop ik nu die eerste horde wel te nemen, ook in de mix en het dubbelspel.’’
De Rotterdammer wil op het NK vooral ook Zeeuwse trots uitdragen, lacht hij. ,,Natuurlijk trek ik een shirtje van Arnemuiden aan. Ik wil de club een beetje meer op de kaart zetten.’’ Zaterdag speelt hij met zijn team thuis tegen Alexandria’66 uit Rotterdam.